Geen vooruitzichten
De sector had de verzekering gekregen dat er perspectieven zouden zijn. Het resultaat? Voor de toekomst geen perspectief, op korte termijn is het gewoon rampzalig. De besluiten die voor de maanden mei en juni zijn genomen, zijn dan ook onaanvaardbaar voor de betrokken federaties, de werknemers, de culturele actoren en de meer dan 3.200 ondernemingen in de culturele en de evenementensector.

Anderzijds betekent het besluit om later te beslissen over de zomerperiode en het begin van het culturele seizoen in september een bedreiging voor zowel de zomerfestivals als het hele seizoen 2021-2022.

Is het toepassen van een soort "De Hondt"-methode op de beslissingen over heropeningen links en rechts - om de ene of de andere partij tevreden te stellen - nu echt de sleutel tot de oplossing? Duidelijk niet! Het is tijd voor een ander denkpatroon, een paradigmaverschuiving. Dat zeggen we al maanden.

Het toestaan van wat de facto nog maar een beperkt aantal voorstellingen kan zijn (het seizoen is al bijna gedaan) voor weinig mensen (max. 100 zittende mensen binnen/200 buiten) met (chirurgisch) masker, in dezelfde richting kijkend, met afstand, zonder eten of drinken, is geen en zal nooit een risico van
overbelasting voor de intensive care zijn. Dit werd ons reeds bevestigd.

Genoeg is genoeg
Daarom zeggen wij tegen de regeringen: stop, genoeg is genoeg! Stop met het proberen overbrengen, via niet-wetenschappelijk gemotiveerde besluiten, van het idee dat theaters plaatsen zouden zijn met een hoog risico op besmettingen. Dit is in strijd met de waarheid en met alle wetenschappelijke literatuur, zowel Belgische als internationale, en met de adviezen van vele deskundigen naar wie ... minder wordt geluisterd ...

Vandaag is de overdracht van het virus via aerosolen welbekend en wordt dit in onze sector beheerst via strikte protocollen die door virologen zijn gevalideerd. De sector is verantwoordelijk en redelijk.

Het gecoördineerde plan dat in 5 fasen moest worden uitgevoerd en op 8 mei van start ging, hield rekening met de evolutie van de vaccinatie, de beschikbare bedden op de intensive care en de risicobeheersing van culturele locaties en evenementen. Bovendien is deze risicobeheersing wetenschappelijk aangetoond en getest in België en het buitenland.

Wij blijven erbij dat test voorstellingen niet kunnen worden gebruikt om reeds (in honderden bladzijden literatuur) verworven wetenschappelijke zekerheden en werkelijkheden in twijfel te trekken. De tests mogen geen voorwaarde zijn voor de heropening van onze sector. Geen enkele andere sector is op die manier aan een dergelijke voorwaarde onderworpen. Dit is onaanvaardbaar!

Een afbreuk aan de cultuur
De overheid heeft opnieuw ernstige schade toegebracht aan de cultuur en biedt geen redelijke vooruitzichten voor de sector, die tijd nodig heeft om voorstellingen en evenementen te creëren en te organiseren.

Het Overlegcomité heeft er dus voor gekozen onze argumenten en de legitieme verwachtingen van een hele sector te begraven. Waarvan bovendien een deel van de sector onvoldoende economische en financiële compensatie krijgt, noch voor de sociale bescherming van de werknemers (waarvan de modaliteiten zo complex zijn dat de hulp zijn doel niet bereikt), noch voor de exploitanten, noch voor de niet-gesubsidieerde organisaties.

Bovendien vinden wij het een schande dat sommige virologen, wiens opdracht het is de overheid wetenschappelijk en objectief te adviseren, de sluiting van “de enen” hebben voorgesteld met het argument dat "de anderen" anders ook om een heropening zouden vragen.

Men dient de locaties te heropenen die geen vectoren zijn van besmettingen; we dienen door te gaan met leven ondanks het virus. Dit is exact wat drie deskundigen onlangs in een open brief hebben gesteld («Il est temps d’adapter notre stratégie», Le Soir, 12/04/2021)

Wij herhalen dat culturele ontmoetingsplaatsen geen probleem zijn, maar integendeel een deel van de oplossing. Het is dringend noodzakelijk het paradigma te veranderen en de minachting voor onze sector en haar cultuurwerkers te stoppen.

FEAS (Fédération des Employeurs des Arts de la Scène)
FCI (Fédération de la Culture Indépendante)
UPACT (Union de Professionnel·le·s des Arts et de la Création — Travailleur·euse·s)