Het Jules Bordet Instituut, het eerste geïntegreerde centrum voor de strijd tegen kanker in België, verhuisde eind 2021 naar een nieuwe setting van meer dan 80.000 m² op de campus van Anderlecht. Om deze gelegenheid in de kijker te zetten en een bijdrage van meer dan 18 miljoen euro aan het nieuwe ziekenhuis te vieren, organiseerde de Association Jules Bordet, de belangrijkste privédonor van het Instituut, twee uitzonderlijke avonden. De gasten werden uitgenodigd om in het hart van het nieuwe gebouw binnen te treden in de dromerige wereld van Luc Petit, die de gerechten van sterrenchefs Yves Mattagne, Ghislaine Arabian, Giovanni Bruno en Pascal Devalkeneer inspireerde. De avonden werden onvergetelijk gemaakt dankzij de artiesten, de showcase van Typh Barrow, de aanwezigheid van het Ensemble Orchestral Mosan onder leiding van Jean-Pierre Haeck en de dansers van het Ways Training Program. Luc Petit vertelt ons hieronder welke de belangrijkste uitdagingen van dit event waren.

Een beetje zoals in een trein

"De inhuldiging van dit nieuwe ziekenhuis was uitzonderlijk omdat het de enige keer was dat we een show in de hal van het ziekenhuis zouden kunnen organiseren vóórdat het in gebruik werd genomen. Maar dit zorgde ook voor een eerste grote uitdaging. Want hoewel het op zich prachtig is, blijft het een lange ziekenhuishal waar het dus niet eenvoudig is om een ​​evenementenuniversum te creëren. Tijdens de twee avonden moesten we 200 gasten laten dineren aan een tafel van 100 meter lang, die onderbroken werd door podia. Tegelijkertijd moesten we hen iets uitzonderlijks laten beleven. Maar ook de sfeer en de magie moesten aanwezig zijn, aangezien alle gasten gescheiden zaten. Het is een beetje zoals het opvoeren van een show in een trein."

Gastronomische en muzikale verbinding

"De show zelf was opgedeeld in vier momenten, waarbij de gerechten gelinkt werden aan het ontwikkelde universum, alsook aan alle personages en dansers die werden opgevoerd. Maar er was ook een verband op muzikaal vlak. Ik had immers gevraagd aan het orkest van 20 klassieke muzikanten dat de gekozen stukken overeen zouden komen met de geserveerde gerechten. Zoals bijvoorbeeld het ‘Forellenkwintet’ van Schubert bij het voorgerecht met vis."

"Wat buitengewoon was aan deze show, was het werken met podia tussen zulke lange tafels, ook al had ik hier ervaring mee van andere shows, zoals Noël des Cathédrales. Maar het was de eerste keer dat ik dit met muzikanten heb gedaan: ze stonden telkens op 5 meter afstand van elkaar, ze waren alleen verbonden met een oortje, en ze zagen de dirigent niet. Zo spelen vormde dus ook een grote technische uitdaging. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de podia afwisselend werden gebruikt door muzikanten, dansers en andere artiesten."

Een constant en ritmisch ballet

"Naast het niveau van de verlichting ging er ook veel aandacht naar de scenografie. De honderd kelners waren ook onderdeel van de enscenering en hielpen mee aan het creëren van een soort constant en ritmisch ballet. Zo droegen ze bij aan het plezier en de tevredenheid van de gasten. De muzikanten, dansers en acteurs waren letterlijk binnen handbereik! Ook al waren de gasten gescheiden in tafels van acht en zagen ze elkaar niet, toch sleepte de show hen mee. Ik wilde ze meenemen op een reis en daar zijn we in geslaagd", zo besluit Luc Petit. Ook de jury van de Best Event Awards World Experience werd verleid. Zij beloonden Luc Petit en de Association Jules Bordet voor de show '101 Tables for Life' met een award in de categorie van non-profit evenementen.