"We zitten nu zes maanden in volle coronacrisis. Wat begon als angst groeide uit tot moed en resulteert nu in onmacht en een groot onrechtvaardigheidsgevoel. Want de duidelijkheid waar de hele economie naar snakt, blijft uit. Zeker voor de evenementensector. Ik neem je even mee terug in de tijd. Naar februari en begin maart, naar de stortvloed van annuleringen. Feesten, beurzen, recepties, … alles werd afgezegd. De paniek en onrustige nachten beterden toen het hele land op 14 maart in lockdown ging. “Iedereen zit in hetzelfde schuitje. We take one for society”, dacht ik. De golf van solidariteit was op dat moment dan ook aandoenlijk. Hartverwarmend."

"Van dat samenhorigheidsgevoel blijft nu niet veel meer over. Het zag er in mei nochtans veelbelovend uit. We kregen een sprankeltje hoop. De bedrijven konden weer opstarten, de horeca opende haar deuren en we mochten weer op reis gaan. Alleen de evenementensector bleef in de kou staan. Zonder perspectieven. Is onze sector dan minderwaardig? En waar is de “samen” gebleven? Toen ik 7 jaar was, keek ik naar een tekenfilm van een ezeltje dat werd uitgelachen. Dat bezorgde me een ongelofelijk onrechtvaardigheidsgevoel. Een gevoel dat me vandaag opnieuw bekruipt."

"We proberen een nieuwe start te maken, telkens opnieuw, maar worden steeds gestopt. Waarom mogen we niet samen met dezelfde wapens vechten? Ons sociaal en economisch kapitaal verdwijnt beetje bij beetje. En we botsen telkens weer op muren. Nochtans zijn we nooit bij de pakken blijven zitten. We zijn blijven zoeken naar manieren en naar nieuwe partners om onze diensten en onze events coronaproof te maken. Denk maar aan het Event Risk Model, het opstarten van hybrid events, enzovoort. Ik weet ook dat we dit kunnen. Denk maar aan congressen. Met genoeg plaatsen tussen de deelnemers, mondmaskers, looplijnen en registratie verloopt dit volledig veilig."

"Want ik pleit niet zomaar voor de heropstart van evenementen. Natuurlijk wil ik mijn bedrijf en onze sector opnieuw op volle toeren laten draaien. En natuurlijk wil ik mijn medewerkers goed nieuws meedelen. Maar ik weet vooral wat het belang van een coronaproof event is. Als geen ander. Mijn gezin keek corona in de ogen toen mijn echtgenoot in maart opgenomen werd in het ziekenhuis. De boodschap van de dokters dat hij waarschijnlijk niet meer naar huis zou komen, bezorgt me vandaag nog koude rillingen. Ons verhaal kende een happy end, maar het heeft er lang zeer slecht uitgezien."

"Dus, beste overheid, ik snap dat we voorzichtig en veilig moeten zijn. Zo’n hartverscheurend nieuws wens je niemand toe. Maar onze sector is hier klaar voor. Honderd procent. En dus vraag ik om duidelijkheid. Concrete informatie die we naar onze klanten en partners kunnen communiceren. Een signaal dat de 24 uren, de 7 op 7 van onzekerheid wegneemt. Ik vraag dat iemand zijn mond open doet en ons zegt waar het op staat. Uit liefde voor de sector, uit liefde voor het ondernemen, uit liefde voor mijn man, uit liefde voor het leven. Het leven dat we opnieuw tous ensemble moeten oppakken."

Katrien Vermeire
Managing partner John&Jane
www.johnandjane.be