Christine Merckx heeft altijd al een sterke interesse voor het evenementenveld getoond. “Nadat ik in 1999 ben afgestudeerd als TEW’er, heb ik mijn allereerste sollicitatiebrief naar een evenementenbureau gestuurd. Ik kon daar ook beginnen, maar uiteindelijk heb ik toch voor een marketingoptie gekozen. Maar de interesse en fascinatie is er altijd geweest. In 2011 ben ik beginnen lesgeven aan KdG, waarbij ik marketing en economie gaf aan de eventopleiding. In die periode begonnen hogescholen ook vaker aan wetenschappelijk onderzoek – zij het meer praktijkgericht - te doen. Er kwam toen een concrete onderzoeksvraag van de stad Antwerpen, die toch heel wat  evenementen organiseren en faciliteren, om te helpen bepalen op welke manier de lokale ROI van evenementen in kaart gebracht kunnen worden. Dat onderzoek hebben we opgestart in 2014.”

Publieke Impact

Het project groeide als snel uit tot een volwaardig expertisecentrum: Publieke Impact. “Ons quickscan model wordt nog steeds in heel wat steden en gemeenten gebruikt en is een heus referentiepunt geworden. Maar we zijn ons onderzoekswerk de jaren nadien ook steeds verder gaan verbreden. Zo stonden we tijdens de coronacrisis mee aan de wieg van het Covid Event Risk Model (CERM), dat ons destijds als sector op de kaart heeft gezet bij de politiek. Op het einde van mijn carrière bij het expertisecentrum telde mijn team  13 mensen. Ik ben trots op het feit dat Publieke Impact niet langer afhankelijk is van mij. Het onderzoekscentrum kan en zal voortbestaan zonder mij.”

Passie en overtuiging

Afgelopen najaar besloot Christine Merckx om  de rol op te nemen van manager bij Event Confederation. “Het is mijn oprechte overtuiging dat evenementen in ons land een belangrijke maatschappelijke en ook economische rol spelen. Ik denk dat ik de goede achtergrond en kennis, maar ook de juiste passie en overtuiging heb om deze sector te vertegenwoordigen. Hoewel ik zelf geen event organiser ben geweest, ken ik de sector wel, en heb ik er veel liefde en bewondering voor. Ik ben iemand die strategisch is, en mensen kan overtuigen en samenbrengen. Ik denk dat ik met die kwaliteiten een goede opvolger ben om de volgende fase van Event Confederation te begeleiden.”

“Ik denk dat ik de goede achtergrond en kennis, maar ook de juiste passie en overtuiging heb om deze sector te vertegenwoordigen.”

Vertrouwen

Begin november is Christine Merckx aan haar nieuwe taak begonnen. “Ik heb eerst een maand samengelopen met Stijn. Dat was heel belangrijk, want hij heeft natuurlijk heel wat kennis, ervaring en een groot netwerk. Sinds 1 december is Stijn vertrokken, maar gelukkig kan ik ook vandaag nog steeds bij hem terecht. Hij is en blijft een grote believer van Event Confederation in hart en ziel. Een grote meerwaarde is dat heel wat mensen in de sector mij - door mijn vorige job - al kennen en vertrouwen. Ik hoef dus niet vanaf nul te beginnen. Er wordt niet naar mij gekeken van ‘wat komt zij ons uitleggen?’. Ik voel heel wat vertrouwen, en dat is wel fijn.”

Belang van een confederatie

Toch was er meteen ook het besef dat er nog enorm veel werk op de plank ligt. “Het is mij enorm opgevallen dat er ondanks alles toch nog personen en organisaties zijn die twijfels hebben bij het belang van een verenigde sector. Dat vond ik verrassend. Want voor mij lijkt dat de logica zelf. Maar het blijkt dat we bij sommigen toch nog eerst moeten uitleggen waarom een confederatie nodig is. De coronacrisis heeft getoond hoe belangrijk het is om ons te verenigen. Want we zijn al zo moeilijk te definiëren. En er is al niemand die voor ons rijdt op politiek niveau. Het is dus belangrijk om vanuit de sector met één stem te spreken.”

Niet enkel crisisbestrijding

Want ook na de coronacrisis heeft Event Confederation een belangrijke rol te spelen. “We mogen niet terugschakelen nu er misschien even minder sense of urgency lijkt te zijn. Wij zijn een sector waarin iedereen het druk heeft, en we hebben de gewoonte om heel oplossingsgericht te werken. Maar er is meer werk dan alleen maar crisissen te bestrijden. Als we ooit willen meespelen met de grote jongens, moeten we op lange termijn beginnen denken. Hoe kunnen we even hard gehoord en gerespecteerd en belangrijk gevonden worden als bijvoorbeeld de bouwsector? Want die wordt vaak als een economische referentie gezien. Maar ook wij zijn een belangrijke sector. Want als het slecht gaat met de eventsector, dan gaat het ook slecht met de mensen. Wij zorgen immers voor verbinding en ontmoeting, maar vaak ook voor ontspanning en ontzorging. Dat is belangrijk voor het welzijn in de samenleving.”

Memorandum

Stijn Snaet heeft voor zijn vertrek nog het ‘Memorandum voor een florerende eventsector’ geschreven. “Dat is een goed document waarin heel concreet opgesomd staat welke problemen en welke oplossingen er zouden kunnen zijn. Vaak zie je eenzelfde patroon: er zijn regelgevingen, er is wetgeving… en ah ja, die beïnvloeden ook de eventsector. Maar ze zijn er niet voor gemaakt. Wij moeten dus voortdurend allerlei wetgeving screenen op hun toepasbaarheid voor de eventsector. Want bij evenementen spreken we vaak over tijdelijke installaties en daar komen andere dingen bij kijken. Bovendien leven we in een land verdeeld in regio’s, zodat je vaak met verschillende  beleidsmakers over dezelfde onderwerpen in gesprek moet gaan.”

Niemands verantwoordelijkheid

In het memorandum staan verschillende onderwerpen beschreven waar de komende legislatuur iets aan gedaan moet worden. “Dan zou ons leven en werk al zoveel mooier zijn. Bovendien vragen we geen onredelijke dingen. Ik ben nog niemand tegengekomen die niet akkoord is met wat er in het memorandum staat. Iedereen zegt: “het is waar”. Maar het is net omdat de eventsector niemands verantwoordelijkheid is, omdat ze overal wat aanleunt, dat het uiteindelijk zelden ergens concreet wordt vastgepakt. We hebben dus nood aan een betere ondersteuning en administratie. Daarnaast moet de eventsector ook top of mind worden wanneer er over wetgeving wordt gedebatteerd. We moeten zorgen dat de beleidsmakers rekening houden met onze bezorgdheden, zodat we niet achteraf een gestemde wet moeten aanvechten maar proactief mee aan oplossingen mogen werken.”

Verkiezingen als opportuniteit

Ook bij Event Confederation wacht men af hoe de verkiezingen van dit jaar de kaarten zullen herschudden. “De verkiezingen bieden een opportuniteit in die zin dat het daar waar het moeilijk loopt bij sommige kabinetten, het mogelijk beter kan worden. Anderzijds is het ook zo dat waar de relatie en communicatie heel goed zit, we moeten hopen dat dit zo blijft. Maar elke verandering biedt een gelegenheid om na te denken hoe het beter kan. Het zou al een grote stap zijn als we echt erkend worden als beleidsdomein, en zo echt a seat at the table krijgen.”

“Alles begint met data. Zonder data, geen gehoor.”

Scale-up

Christine Merckx hoopt de komende jaren ook de structuur van Event Confederation zelf verder te kunnen uitbouwen. “We zijn met de confederatie de voorbije jaren geëvolueerd naar een start-up. Het is nu mijn bedoeling om van een start-up naar een scale-up te gaan. Event Confederation moet een team worden. Met één persoon kan je maar een beperkt aantal dingen doen. De eerste dienst die moet worden opgericht is een studiedienst. Want het is essentieel dat wij de sector en de markt kennen. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan, omdat de eventsector moeilijk af te bakenen is. Per kwartaal gaan we nu barometeronderzoeken uitvoeren, zowel bij de event professionals zelf als bij de bezoekers van evenementen. Daar onderzoeken we vooral de trends en evoluties. We houden de vinger aan de pols over wat er reilt en zeilt in de sector en sturen bij waar mogelijk. Maar als we echt willen weten wat de economische marktwaarde van onze sector is, dan hebben we geld nodig voor dieper onderzoek. We moeten een model ontwikkelen om periodisch op een financieel haalbare manier de sector in kaart te brengen. Want alles begint met data. Zonder data, geen gehoor.”

Sector in ontwikkeling

Ondanks de vele uitdagingen kijkt Christine Merckx positief naar de toekomst. “Er ligt veel en uitdagend werk op ons te wachten, maar we zijn hoopvol en optimistisch. We moeten onthouden dat we een jonge sector in volle ontwikkeling zijn. De voorbije tien jaar werden er al geweldige stappen gezet. En het is nu aan ons om ervoor te zorgen dat we over tien jaar opnieuw een heel stuk verder staan. België is hét land van de evenementen. We staan er internationaal echt om bekend. En dat is het werk van iedereen actief in onze sector, ook de kleinere lokale initiatieven dragen hiertoe bij. Ook evenementen worden steeds meer een exportproduct. En sectoren als toerisme en horeca hangen ook voor een groot stuk af van evenementen. Daar mogen we trots op zijn”, zo besluit Christine Merckx.